baza danych ras zachowawczych świń

	Świnia rasy puławskiej Zdjęcie: Instytut Zootechniki, Kraków.

Typowy wzorzec świni rasy puławskiej to: umaszczenie łaciate czarno-białe z nieregularnym rozmieszczeniem czarnych plam na białym tle, których nasilenie nie powinno przekraczać 70% powierzchni skóry, tułów średniej długości, osadzony na mocnych, dobrze spionowanych kończynach. Zadnia część tułowia dobrze rozwinięta, szynki uwypuklone ale średniej długości. Wyraźnie zaznaczone zewnętrzne narządy płciowe. Temperament żywy ale usposobienie łagodne bez przejawów agresji wobec innych zwierząt w grupie. Rasę charakteryzuje wczesność dojrzewania rozpłodowego, dobre przystosowanie do trudnych warunków utrzymania, długowieczność oraz wysoka odporność na specyficzne patogeny. W odniesieni do cech użytkowych świnie tej rasy spełniają kryteria standardu hodowlanego komponentu matczynego (wykazują wysoką płodność, plenność oraz posiadają dobre cechy macierzyńskie). Ze względu na odmienny układ tkanek i niższy potencjał rozwoju mięśni nie osiągają dynamiki przyrostu masy oraz mięsności tusz typowych dla ras linii ojcowskiej. Masa ciała dorosłych osobników:

• knury: 250 - 350 kg
• lochy: 200 - 280 kg

Realizacją programu hodowlanego, prowadzeniem ksiąg hodowlanych oraz prowadzeniem oceny tej rasy zajmuje się Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej „POLSUS” Warszawa. Dokumenty dotyczące świń Literatura dotycząca świni puławskiej

Świnia rasy złotnickiej pstrej Zdjęcie: Instytut Zootechniki, Kraków.

Świnia rasy złotnickiej pstrej jest średnio duża, o harmonijnej budowie ciała, dobrze związana. Dopuszczalny jest dymorfizm płciowy szczególnie w starszym wieku. Głowa powinna być średniej wielkości , ryj średnio długi i prosty, uszy pochylone do przodu, średniej wielkości. Tułów długi, lekko spłaszczony, dopuszczalna jest lekka karpiowatość grzbietu. Zad dobrze wypełniony, może być lekko spadzisty. Kończyny mocne o grubej kości. Co najmniej 12 prawidłowo rozwiniętych sutek, dopuszczalna jest asymetria jednego sutka. Umaszczenie łaciate, czarno - białe, ponad 50% maści białej. Przy czym najbardziej pożądany jest układ łat sprawiający wrażenie „drugiej skóry” narzuconej na grzbiet zwierzęcia. Eliminować należy osobniki ze skórą siwo pigmentowaną pod białą szczeciną lub rudymi przebarwieniami. Szczecina powinna przybierać barwę pigmentu skóry. Knury odznaczają się wysokim libido, a lochy dużą troskliwością macierzyńską. Płodność rzeczywista wynosi ok.11 prosiąt. Masa ciała dorosłych osobników:

• knury: 300 - 350 kg
• lochy: 200 - 300 kg

Są to świnie w typie mięsno – słoninowym w kierunku mięsnym, późno dojrzewające, średnim tempie wzrostu. Realizacją programu hodowlanego, prowadzeniem ksiąg hodowlanych oraz prowadzeniem oceny tej rasy zajmuje się Akademia Rolnicza w Poznaniu. Dokumenty dotyczące świń Literatura dotycząca świni złotnickiej pstrej

Świnia rasy złotnickiej białej Zdjęcie: Instytut Zootechniki, Kraków.

Świnia rasy złotnickiej białej jest średnio duża, o harmonijnej budowie ciała, dobrze związana. Dopuszczalny jest dymorfizm płciowy szczególnie w starszym wieku. Głowa mała , ryj średnio długi i prosty, uszy pochylone do przodu, średniej wielkości. Tułów długi, w kształcie trapezu zwężający się ku przodowi. Zad powinien być dobrze wypełniony. Kończyny wysokie, dobrze ustawione. Co najmniej 12 prawidłowo rozwiniętych sutek, dopuszczalna jest asymetria jednego sutka. Umaszczenie białe, dopuszczalne niewielkie ciemne łatki. Knury odznaczają się poprawnym libido, a lochy dużą troskliwością w stosunku do prosiąt. Płodność rzeczywista wynosi ok.10,5 prosiąt. Masa ciała dorosłych osobników:

• knury: 250 – 300 kg
• lochy: 200 – 250 kg

Są to świnie w typie mięsnym, późno dojrzewające, o średnio - szybkim tempie wzrostu. Dokumenty dotyczące świń Literatura dotycząca świni złotnickiej białej

Z menu wybierz interesującą cię rasę.